Jan van Vuuren heeft bijna veertig jaar doorgebracht op de Veluwe, voornamelijk in Nunspeet.

Hij wordt op 26 januari 1871 in Molenaarsgraaf geboren als zoon van Arie van Vuuren en Teuntje Vlot.
Hij is een intelligente jongen met een grote aanleg voor tekenen. In het kleine dorpje interesseert men zich voor het tekenwerk van deze lagere schoolleerling. Met steun van plaatselijke notabelen kan Jan van Vuuren les gaan nemen bij de schilder Roeland ('Roland') Larij (1885-1932) in het nabijgelegen Dordrecht.
Ook Bernhard M. Koldewey, die van 1896-1898 in Nunspeet werkt, is leerling van Larij.

Jan van Vuuren blijkt een bekwaam schilder. Al op zijn vijfentwintigste jaar wordt hij toegelaten als lid van het Schilderkunstig Genootschap Pulchri-Studio in Den Haag.

Waarschijnlijk werkt Van Vuuren van ongeveer 1893 tot 1895 in Elspeet met de daar regelmatig vertoevende Haagse kunstenaars H.J. van der Weele en F.P. ter Meulen.
Na 1896 verblijft Van Vuuren in Epe en na 1899 in Elburg. In Elburg ontmoet Van Vuuren zijn aanstaande vrouw Anna Margaretha Heijman.